viernes, 30 de octubre de 2015

Parabéns aos gañadores do I Concurso de microrrelatos de terror " Méteme medo"


O martes 3 de novembro  publicaremos o nome do gañador/gañadora do Premio do público e o relato gañador. Seguide votando polos vosos relatos preferidos ata as 23.59 h do luns 2 de novembro.

Disfrutade do Samaín e aproveitade para ler unha boa novela de terror.

jueves, 29 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto: La casa encantada (Especial Samaín)

                                  LA CASA ENCANTADA

        Una joven soñó una noche que caminaba por un extraño sendero campesino, que ascendía por una colina boscosa cuya cima estaba coronada por una hermosa casita blanca, rodeada de un jardín. Incapaz de ocultar su placer, llamó a la puerta de la casa, que finalmente fue abierta por un hombre muy, muy anciano, con una larga barba blanca. En el momento en que ella empezaba a hablarle, despertó. Todos los detalles de este sueño permanecieron tan grabados en su memoria, que por espacio de varios días no pudo pensar en otra cosa. Después volvió a tener el mismo sueño en tres noches sucesivas. Y siempre despertaba en el instante en que iba a comenzar su conversación con el anciano.
Pocas semanas más tarde la joven se dirigía en automóvil a una fiesta de fin de semana. De pronto, tironeó la manga del conductor y le pidió que detuviera el auto. Allí, a la derecha del camino pavimentado, estaba el sendero campesino de su sueño.

-Espéreme un momento -suplicó, y echó a andar por el sendero, con el corazón latiéndole alocadamente.

Ya no se sintió sorprendida cuando el caminito subió enroscándose hasta la cima de la boscosa colina y la dejó ante la casa cuyos menores detalles recordaba ahora con tanta precisión. El mismo anciano del sueño respondía a su impaciente llamado.

-Dígame -dijo ella-, ¿se vende esta casa?

-Sí -respondió el hombre-, pero no le aconsejo que la compre. ¡Un fantasma, hija mía, frecuenta esta casa!

-Un fantasma -repitió la muchacha-. Santo Dios, ¿y quién es?

-Usted -dijo el anciano, y cerró suavemente la puerta.

                                             FIN

                                                                           Anónimo europeo

Terrorífico Samaín

Un Samaín de medo!

Hoxe é día de curtas na biblioteca! Ao longo da mañá poderedes ver unha serie de curtas seleccionadas por Xabier. 
Tamén podedes pasar polo photocall da biblioteca para facervos unhas fotos de medo.
E non esquenzades que no segundo recreo daremos o premio do I Concurso de Microrrelatos de Terror Méteme medo

miércoles, 28 de octubre de 2015

Premio do público: vota o teu relato favorito do Concurso microrrelatos de terror "Méteme medo"


   Aquí tedes unha selección dos relatos de terror que se presentaron ao I Concurso de Microrrelatos de terror Méteme medo. Para votar o teu favorito, fai un comentario a esta entrada indicando o título do relato e o teu nome e curso.

1)  La parálisis del sueño de Fantasmiña mariñeiro

   Cada día eran más las películas que salían acerca de hombres que raptaban a niños. Yo, asustado por lo que le podía pasar a mi hermano recién nacido, dormía con él todas las noches. Pero una vez me desperté a medianoche. Sentía como si alguien me estuviera mirando. Y así era. Había un hombre en la puerta con algo en la mano que parecía un garfio. Atemorizado, intenté gritar. Pero no lo logré. No podía moverme ni hablar, así que ahí estaba yo, asustado, sin poder moverme y viendo como ese hombre se iba acercando a mí mientras se acariciaba su largo bigote...

2)  O caldo de Eireneia

- Avoa, que bo está o caldo, ten moita carne! Por certo...onde está o avó?

3) Último Halloween  de Calabaza

   Alejandro llevaba varios días notando  cosas extrañas, pero no les había hecho caso. Hasta que en la víspera de Halloween entró en su habitación y, antes de acostarse, notó algo raro en la ventana. Se acercó a mirar qué ocurría y vio que solo era el gato negro del vecino. Pero cuando iba a costarse de nuevo, vio que en la pared había una nota colgada. Se acercó y un escalofrío le recorrió el cuerpo. En la nota se podía leer: Mañana morirás


4) Inocente y humana criatura de Human

   Un largo pasillo. Tú, inocente y humana criatura, avanzas con pasos cortos, torpes, como fruto de tu repentina marcha de los brazos de Morfeo. Arrastrándote fuera de tu universo onírico o quizás sumergiéndote más en él. Te tambaleas. Tus pies están fríos. Tus ojos entrecerrados, luchando por sobrepasar el límite y mantenerse despiertos. Todo en vano. Tales esfuerzos no son suficientes para que te percates de qué ha provocado ese escalofrío. No es suficiente para sentir el leve roce de afiladas uñas. No es suficiente para que puedas apreciar esos gritos, esos llantos pasados que siguen resonando en las paredes de la casa. No es suficiente para poder ver esas manos huesodas tratando de resquebrajar el papel de las paredes para llegar a ti y ser libres. Nada es necesario. Nada es suficiente para que te des cuenta de  ese líquido vital derramado sobre tus ropas, perteneciente a aquello que provocó ese escalofrío, a aquello que rozó tu cara con sus afiladas uñas, a aquellas voces que se ahogaron en su propio llanto, a aquellas manos esqueléticas que trataron de resquebrajar el papel de la pared...
Tú, inocente y humana criatura, que avanzas por un largo pasillo.


5) Oscuridad eterna de Comealmas19

     Era una noche donde los relámpagos se alzaban en el cielo y la lluvia impactaba en la ventana. Siempre la recordaré...Ese día deje de ser yo.
      Era un niño de trece años y estaba en mi cuarto dormido cuando sentí un frío,,, ¿cómo explicarlo? era un frío que me helaba hasta el alma, penetrando en mi curpo y paralizando mi espíritu. Ahí fue cuando me di cuenta de que no estaba solo.
     La puerta sentí abrirse y luz no vi aunque sí sentí miedo, un miedo que hizo latir más rápido mi corazón. Los relámpagos con sus descargas pequeños resplandores de luz daban y allí lo vi, una sombra que se acercaba poco a poco. Sentí que no tenía esperanza, quería gritar, pero no podía; escapar de esa pesadilla, pero mi cuerpo no reaccionaba. Cuando pensaba que todo estaba perdido, que esa sombra infernal me iba a matar, acabar con mi vida, mis padres encendieron la luz y ninguna sombra ahí estaba. Lo he soñado, pensé. Más tranquilo me quedé. Cuando la luz se apagó e iba a dormir, mi corazón se congeló de terror al ver a esa sombra y esa sombra me atrapó, no sentí dolor, me arrastró a su reino de oscuridad y desde ese día ya no siento nada, estoy como muerto en vida ¿ hay algo peor? pues ni miedo, ni dolor, ni amor siento yo.

     Estoy vacío por dentro, solo siento oscuridad. Oscuridad eterna en mi interior.

6) Sombras de Yo soy una Calabaza

   La sombra estaba allí, de pie, mirando a la nada. Un escalofrío se apoderó de mí. No quería avanzar, pero era la única manera de salir de aquella pesadilla. Respiré hondo y di un paso hacia ella, haciendo crujir el suelo de madera. De repente, se giró. Me quedé paralizado, mirando fijamente a aquella criatura sin rostro. Estaba  a punto de dar otro paso cuando desapareció. Corrí como un loco hacia la salida. Llegué a la puerta, pero cuando la abrí, descubrí otro pasillo. Esta vez había dos puertas. Me lancé a la primera que vi, pero ese fue mi mayor error. La sombra me estaba esperando dentro y se abalanzó sobre mí. Pensé que sería mi final, pero la sombra no me mató. Seguía con vida, pero ya no estaba en aquella casa del bosque y esta vez eran dos sombras las que me observaban...


7) A cabaza  e o gato de Gato Negro


    Mariquiña levaba días agardando polo Samaín e o 31 de outubro levantouse cedo e baixou á horta, colleu a cabaza máis grande e laranxa que había e levouna para a cociña. Limpouna cun pano e dibuxou un gato, cun coitelo  abriuna e cunha cuncha vaciouna; por último, recortou ao redor do gato.

   -Que chula quedaches...pero fáltache algo - dixo Mariquiña. E colleu un pincel e cor negra e pintou o gato. Sorrindo exclamou:

- Agora si estás chula. Poreite na fiestra e irei xogar co Brais.

   As dez Mariquiña prendeu a vela da cabaza, pechou a persiana e meteuse na cama. A media noite algo a espertou: era un ruxido na fiestra e, con medo, tapou a cabeza coas mantas e intentou durmir, pero o ruxido era cada vez máis forte e Mariquiña apartou as mantas, prendeu a lu, acercouse á fiestra e abriuna. Non había nada, só a cabaza coa vela apagada. Pechou todo e deitouse.

   Pola mañá, Mariquiña levantou a persiana r veu que faltaba o gato da cabaza e sentiu que algo lle rozaba os pes...era un pequerrecho gatiño negro.

    Seis anos despois...Samaín durme feito unha boliña no regazo de Mariquiña.


8) El monstruo de Timmy

   No te preocupes, hijo, papá está aquí, pero ahora toca dormir, ya te he leído todos los cuentos que sabía, no, tu osito está roto, ya no podrás dormir con él. Tranquilo,ya he mirado debajo de tu cama y en el armario y no hay monstruos. Venga, duérmete y si te portas bien, mañana aflojaré tus cadenas y liberaré tus piernas y, a lo mejor, te dejaré comer carne...


9) La espera de Gato Negro1

   Me escondí debajo de las escaleras del desván y esperé. Como suponía, unos segundos después escuché unas pisadas justo encima de mi cabeza. Mi corazón a mil, la respiración contenida...No se escucha nada, silencio absoluto y, de repente:

   - Miguel, ¿estás ahí?


10) A morte ao teu lado de Piper


   Esta historia trata dun mozo que se apaixonou dun vampiro. O medo estragaba a súa relación, así que, o vampiro prometeulle ao mozo que xamais lle ía morder.
   Os anos pasaron e seguiron xuntos...cando el tiña cincuenta e o vampiro aparentaba vinte, foron descansar a un prado. As flores amarelas inundaban a zona dunha forma fermosa e o home decidiu coller unha para o seu mozo. Nese momento unha serpe cravoulle os dentes deixandoo inconsciente.
   O vampiro poderia telo salvado, pero o home chegaría a ser o mesmo ca el, e el que o coñecía, sabía que iso non era o que quería, así que deitouse ao seu lado á espera do amencer... Cando por fin chegou, os dous morreron fonalizando esta tráxica historia de amor.


martes, 27 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto: Instrucciones- ejemplos sobre la forma de tener miedo (Especial Samaín)

                     INSTRUCCIONES-EJEMPLOS SOBRE LA FORMA DE TENER MIEDO


     En un pueblo de Escocia venden libros con una página en blanco perdida en algún lugar del volumen. Si un lector desemboca en esa página al dar las tres de la tarde, muere. En la plaza del Quirinal, en Roma, hay un punto que conocían los iniciados hasta el siglo XIX, y desde el cual, con luna llena, se ven moverse lentamente las estatuas de los Dióscuros que luchan con sus caballos encabritados.
En Amalfí, al terminar la zona costanera, hay un malecón que entra en el mar y la noche. Se oye ladrar a un perro más allá de la última farola.
Un señor está extendiendo pasta dentrífica en el cepillo. De pronto ve, acostada de espaldas, una diminuta imagen de mujer, de coral o quizá de miga de pan pintada.
Al abrir el ropero para sacar una camisa, cae un viejo almanaque que se deshace, se deshoja, cubre la ropa blanca con miles de sucias mariposas de papel.
Se sabe de un viajante de comercio a quien le empezó a doler la muñeca izquierda, justamente debajo del reloj de pulsera. Al arrancarse el reloj, saltó la sangre: la herida mostraba la huella de unos dientes muy finos.
El médico termina de examinarnos y nos tranquiliza. Su voz grave y cordial precede los medicamentos cuya receta escribe ahora, sentado ante su mesa. De cuando en cuando alza la cabeza y sonríe, alentándonos. No es de cuidado, en una semana estaremos bien. Nos arrellanamos en nuestro sillón, felices, y miramos distraídamente en torno. De pronto, en la penumbra debajo de la mesa vemos las piernas del médico. Se ha subido los pantalones hasta los muslos, y tiene medias de mujer.

                                                                                         Julio Cortázar

Lecturas para un minuto: El gesto de la muerte ( Especial Samaín)

    
                                                    EL GESTO DE LA MUERTE

Un joven jardinero persa dice a su príncipe:
-¡Sálvame! Encontré a la Muerte esta mañana. Me hizo un gesto de amenaza. Esta noche, por milagro, quisiera estar en Ispahán.




El bondadoso príncipe le presta sus caballos. Por la tarde, el príncipe encuentra a la Muerte y le pregunta:
-Esta mañana ¿por qué hiciste a nuestro jardinero un gesto de amenaza?
-No fue un gesto de amenaza -le responde- sino un gesto de sorpresa. Pues lo veía lejos de Ispahán esta mañana y debo tomarlo esta noche en Ispahán.
                                                                                                   Jean Cocteau

Grazas por participar!

       Onte recollimos os microrrelatos que presentastes ao concurso. Esta tarde comezaremos a publicar os que seleccionamos para o Premio do Público. Non vos esquenzades de votar polo conto  máis terrorífico.

E lembrade que o xoves, no 2º recreo, entregaremos os premios.

lunes, 26 de octubre de 2015

Actividades Samaín: Photocall do terror!

   O  xoves non vos esquenzades de traer as vosas mellores galas para o Samaín! Na entrada da biblioteca haberá un photocall polo que todos e todas podedes pasar e facervos as fotos máis terroríficas.


Actividades do Samaín: Curtas de medo!

    Dentro das actividades que ten organizadas o equipo da biblioteca para celebrar o Samaín, ides poder disfrutar dunha sesión de curtas de medo seleccionadas por Xabier. Seguro que escoitamos máis dun berro!


Non vos esquenzades de votar pola vosa curta favorita para colgala no blog!

Lecturas para un minuto: Vivir para siempre (Especial Samaín)

                                   VIVIR PARA SIEMPRE

       Otro relato, recogido cerca de Oldengurg, en el Ducado de Holstein, trata de una dama que comía y bebía alegremente y tenía cuanto puede anhelar el corazón, y que deseó vivir para siempre. En los primeros cien años todo fue bien, pero después empezó a encogerse y arrugarse, hasta que no pudo andar, ni estar de pie, ni comer, ni beber. Pero tampoco podía morir. Al principio la alimentaban como si fuera una niñita, pero llegó a ser tan diminuta que la metieron en una botella de vidrio y la colgaron en una iglesia. Todavía está allí, en la iglesia de Santa María, en Lübeck. Es del tamaño de una rata y una vez al año se mueve.

                                                                                            James George Frazer

domingo, 25 de octubre de 2015

Mañá acaba o prazo !

Mañá acaba o prazo para presentar os vosos relatos para o concurso "Méteme medo" de microrrelatos. Estamos desexando tremer coas vosas historias.


Lecturas para un minuto: El pozo

                                                          EL POZO


     Mi hermano Alberto cayó al pozo cuando tenía cinco años. Fue una de esas tragedias familiares que sólo alivian el tiempo y la circunstancia de la familia numerosa. Veinte años después, mi hermano Eloy sacaba agua un día de aquel pozo al que nadie jamás había vuelto a asomarse. En el caldero descubrió una pequeña botella con un papel en su interior. Éste es un mundo como otro cualquiera, decía el mensaje.
 
                                                                                                                                                                           Luis Mateo Díez

viernes, 23 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto:Final para un cuento fantástico



-¡Que extraño! -dijo la muchacha avanzando cautelosamente-. ¡Qué puerta más pesada!
La tocó, al hablar, y se cerró de pronto, con un golpe.

-¡Dios mío! -dijo el hombre-. Me parece que no tiene picaporte del lado de adentro. ¡Cómo, nos han encerrado a los dos!

-A los dos no. A uno solo -dijo la muchacha.

Pasó a través de la puerta y desapareció.

                                                       FIN
                                                                                 I.A. Ireland

jueves, 22 de octubre de 2015

Aviso: É hora de ler

 A nosa hora de lectura semanal de lectura será o próximo luns 26 de outubro a 3ª hora. Non esquenzades os vosos libros. Podedes aproveitar esta semana para ler algún relato de terror. Se non se che ocorre ningún, podes pasar pola biblioteca e botarlle unha ollada aos expositores.


miércoles, 21 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto: Mensaje



                                                                                   Una mujer está sentada sola en una casa. Sabe que no hay nadie más en el mundo: todos los otros seres han muerto. Golpean a la puerta.


                            FIN

Thomas Bailey Aldrich

Lecturas para un minuto: Oito historias de terror escritas en menos de dúas liñas

Necesitas inspiración para o teu relato? Aquí podes ler algunhas historias de terror contadas en dúas frases:

1.

Ayer mis padres me dijeron que era demasiado mayor para un amigo imaginario y que tenía que dejarlo ir.

Encontraron su cuerpo esta mañana.

***

2.

No tengas miedo de los monstruos, sólo espera a que lleguen.

Mira a todas partes, a la izquierda, a la derecha, en el vestíbulo, debajo de la cama, pero nunca mires arriba, odia sentirse observado.

***

3.

No puedo moverme, respirar, hablar u oír, y está muy oscuro todo el rato.

Si supiera que esto era la soledad, habría preferido la incineración.

***
4

Ella preguntó por qué estaba yo respirando tan fuerte.

Y no lo estaba.

***

5.

Tú te despiertas.

Ella no.

***

6.

Me desperté por el golpe de un vidrio.

Primero pensé que era la ventana, hasta que oí que venía del espejo otra vez.

***
7.

Mi hermana dice que mamá la mató.

Mamá dice que yo no tengo ninguna hermana.

***

8

La muerte nos está mirando ahora.

Esas son las buenas noticias.

Méteme medo! 1ª Concurso de microrrelatos de terror do IES A Basella



Para celebrar o Samaín, a Biblioteca do IES A Basella convoca o 1º concurso de microcontos de terror.  
Queres participar ? Aquí tes as bases:






BASES:

1.- Temática: o terror. O microrrelato debe facer referencia ao terror ou a unha situación terrorífica

2.- Participantes: todo o alumnado do centro, dividido en tres CATEGORÍAS:

  • CATEGORÍA A: 1º e 2º de ESO
  • CATEGORÍA B: 3º e 4º de ESO
  • CATEGORÍA C: Bacharelato e Ciclo

3.- Formato: o relato terá unha extensión máxima de 15 liñas en letra Arial, tamaño 12. Poderá estar escrito en calquera das linguas que se estudan no centro ( galego, castelán, inglés e francés)

4.- Forma de presentación: Cada concursante poderá presentar ata un máximo de TRES microrrelatos. TODOS os relatos que presente irán en folios independentes e firmados co seu seudónimo dentro dun mesmo sobre no que tamén incluirá outro sobre pechado co formulario de participación que solicitará na biblioteca. Fóra do sobre deberá figurar a categoría á que se presenta.


5.- Prazo e lugar de presentación: os relatos entregaranse na biblioteca antes das 15.00 h do LUNS 26 DE OUTUBRO

6.-. Os relatos serán publicados no blog da biblioteca: http://bibliobatea.blogspot.com.es/ ese mesmo día para que poidan ser votados polo alumnado do centro

7.- Xurado: estará formado polos membros do equipo da biblioteca. O xurado poderá declarar deserta algunha das categorías se así o considerase.

8.- Premios: entregarase un premio por categoría. Os premios son os seguintes:

  • CATEGORÍA A: un pendrive e un libro
  • CATEGORÍA B: un pendrive e un libro
  • CATEGORÍA C: un pendrive e un libro


Otorgarase tamén un Premio Especial do Público consistente nun bono de 20 euros para a compra de libros, cine ou música ao relato máis votado polo alumnado do centro no blog da biblioteca. Para votar por un dos relatos, haberá que facer un comentario na entrada do relato, indicando o nome e o curso do votante.

martes, 20 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto:El fantasma mordido


He aquí la historia que me contó Chen Lin-Cheng: Un viejo amigo suyo estaba echado a la hora de la siesta, un día de verano, cuando vio, medio dormido, la vaga figura de una mujer que, eludiendo a la portera, se introducía en la casa vestida de luto: cofia blanca, túnica y falda de cáñamo. Se dirigió a las habitaciones interiores y el viejo, al principio, creyó que era una vecina que iba a hacerles una visita; después reflexionó: «¿Cómo se atrevería a entrar en la casa del prójimo con semejante indumentaria?»
Mientras permanecía sumergido en la perplejidad, la mujer volvió sobre sus pasos y penetró en la habitación. El viejo la examinó atentamente: la mujer tendría unos treinta años; el matiz amarillento de su piel, su rostro hinchado y su mirada sombría le daban un aspecto terrible. Iba y venía por la habitación, aparentemente sin intención ninguna de abandonarla; incluso se acercaba a la cama. Él fingía dormir para mejor observar cuanto hacía.

De pronto, ella se levantó un poco la falda y saltó a la cama, sentándose en el vientre del viejo; parecía pesar tres mil libras. El viejo conservaba por completo la lucidez, pero cuando quiso levantar la mano se encontró con que la tenía encadenada; cuando quiso mover un pie, lo tenía paralizado. Sobrecogido de terror, trató de gritar, pero, desgraciadamente, no era dueño de su voz. La mujer, mientras tanto, le olfateaba la cara, las mejillas, la nariz, las cejas, la frente. En toda la cara sintió su aliento, cuyo soplo helado lo penetraba hasta los huesos. Imaginó una estratagema para librarse de aquella angustia: cuando ella llegara al mentón, él trataría de morderla. Poco después ella, en efecto, se inclinó para olerle la barbilla. El viejo la mordió con todas sus fuerzas, tanto que los dientes penetraron en la carne.

Bajo la impresión del dolor la mujer se tiró al suelo, debatiéndose y lamentándose, mientras él apretaba las mandíbulas con más energía. La sangre resbalaba por su barbilla e inundaba la almohada. En medio de esta lucha encarnizada el viejo oyó, en el patio, la voz de su mujer.

-¡Un fantasma! -gritó en el acto.

Pero apenas abrió la boca, el monstruo se desvaneció, como un suspiro.

La mujer acudió a la cabecera de su marido; no vio nada y se burló de la ilusión, causada, pensó ella, por una pesadilla. Pero el viejo insistió en su narración y, como prueba evidente, le enseñó la mancha de sangre: parecía agua que hubiera penetrado por una fisura del techo y empapado la almohada y la estera. El viejo acercó la cara a la mancha y respiró una emanación pútrida; se sintió presa de un violento acceso de vómitos, y durante muchos días tuvo la boca apestada, con un hálito nauseabundo.

                                                                          FIN
                                                                                                       P'ou Song-Ling

lunes, 19 de octubre de 2015

Comezan a funcionar os Clubs de Lectura no insti!






Estreamos un numeroso e entusiasta Club de Lectura para o 1º ciclo da ESO, e repetimos un curso màis, co Club de Lectura de Bacharelato.








Iremos comentando no blog algunhas das lecturas escollidas, facendo recomendacións, e informando das actividades organizadas polo Club.

Que disfrutedes cos libros tanto coma nòs!!!

domingo, 18 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto: Llamada

El último hombre sobre la Tierra está sentado a solas en una habitación. Llaman a la puerta...

                                                                                                                                      Fredric Brown

jueves, 15 de octubre de 2015

Lecturas para un minuto:Un creyente



                                    Un creyente 

Al caer la tarde, dos desconocidos se encuentran en los oscuros corredores de una galería de cuadros. Con un ligero escalofrío, uno de ellos dijo:
-Este lugar es siniestro. ¿Usted cree en fantasmas?
-Yo no -respondió el otro-. ¿Y usted?
-Yo sí -dijo el primero, y desapareció.
                                                                                                                                                                                                                            George Loring Frost

miércoles, 14 de octubre de 2015

Outubro: un mes de medo!!!!

Xa queda menos para o Samaín e, desde a biblioteca, estamos preparando unha serie de actividades que vos provocaran arrepíos, espanto e medo. Para ir facendo boca, podedes empezar a ler os libros de terror expostos na biblioteca e os relatos  de medo que publicaremos no blog.

sábado, 3 de octubre de 2015

Aínda non estás apuntad@ ao Club de Lectura da nosa biblioteca?


Hora de ler, hora de lecer

O luns 5 de outubro, a 1ª hora, estreamos a nosa hora de lectura semanal. Non esquezas o teu libro favorito na casa. Se queres, tamén podes coller un libro na túa Biblioteca de aula ou na Biblioteca do centro. Se prefires ler un xornal ou unha revista, tamén podes facelo. O máis importante é que disfrutes da lectura! 


viernes, 2 de octubre de 2015

E ti, tamén eres marxista?

Tal día como hoxe, en 1890, nacía Groucho Marx, humorista, actor e escritor. Unha das súas frases máis célebres foi: "Non desexo pertencer a ningún club que acepte como socio a alguén coma min" , pero non coñecía o noso Club de Lectura  ;-)